Volgende week dinsdagavond en woensdagnamiddag komen de Augustinusleesgroepjes terug samen rond het boek van K.A. Smith: On the road with Saint Augustine.
Het thema deze keer is Augustinus onze tijdgenoot, en zijn spiritualiteit van de vluchteling.
De auteur besluit met volgende boodschap voor ons:
Als de weg je heeft verslagen,
als je perspectieven voorspelbaar en vermoeiend zijn,
als je je afvraagt: wat ben ik in godsnaam aan het doen,
als je gebroken van de reis, moe van de teleurstelling,
op zoek bent naar rust,
dan is Augustinus misschien de vreemdeling met wie je een tijdje kan meereizen.
Niet omdat hij je zonneschijn zal toeblazen of een goed verhaal vertellen, maar wel omdat hij weet wat het betekent onderweg zijn.
Er is bijna niets dat je hem gaat vertellen dat hij nog niet gehoord heeft.
Hij is een goed luisteraar en kijkt dwars door de filosofie van “het onderweg zijn is het leven” heen.
Hij weet wie hij is, van wie hij is en waar hij naartoe gaat,
en bijna alles wat hij schrijft is een poging
om medereizigers op weg te helpen en
richting te vinden die aanvoelt als vrede.
Je zou hem kunnen zien als een gids voor lifters.
Citaat uit hogervermeld boek p. 54-55
Interessant is ook dat hij twee schilderijen uit het streekmuseum van Los Angeles met elkaar laat communiveren:
dat van Philippe de Champaigne: Augustinus en dat van Ferdinand Holder, de ontgoochelde.
Met wie zou jij graag spreken?
