Augustinusleesgroepjes

Begin september 2018 startten 4 maandelijkse Augustinusleesgroepjes van COMPAZ aan de hand van 4 brochures van de Augustijnse beweging in Nederland.

GETUIGENISSEN VAN VIJF DEELNEMERS

JE VRIEND ALS GIDS

“Ik woon in Brugge, stad met een groot cultureel erfgoed. Een geschiedenis om u tegen te zeggen, ook omwille van de vele kloosters die zich inzetten voor onderwijs en ziekenzorg. Zo zijn er de Zwartzusters geïnspireerd door Augustinus.

Daar heb ik mij aangesloten bij spiritueel ingestelde mensen die samenkomen in een leesgroepje. Niet iedereen is van Brugge.

Je deelt er met mensen teksten van Augustinus die ook met het geluk en leed van ons leven te maken hebben. We kunnen ze bespreken, toetsen, herzien… Wie zich aangetrokken voelt om in rust eens stil te staan bij de seizoenen in zijn leven. Een opsteker!” Antoinette

“Mens zijn en het zoeken naar zin, samen komen, een warm hart, een vraag kunnen stellen, het is ons aller eigen verlangen.
Waarom niet geïnspireerd vanuit een eeuwenlange traditie ?
Ontdekken hoe verrassend hedendaags het naar ons toe komt.
Het groepje van COMPAZ probeerde op deze eerste namiddag met als thema “vriendschap” vanuit een Augustijnse traditie en beweging een antwoord te zijn.
Luisteren naar wat er verteld wordt en samen zijn. Ja, zijn: mens met mensen.
Misschien rust vinden door mekaar te ontmoeten, te beluisteren en wederkerig te leren van mekaar.
Het woord God terug een plaats durven geven.
Ter afsluiting samen als vrienden aan tafel met een stukje gebak en een drankje. Midden in de stad.” Ludo

GAST IN HUIS, VRIEND IN HUIS

Op dinsdag 9 oktober 2018 baseerden we ons gesprek van de avond op teksten van Augustinus over gastvrijheid.
Augustinus bespreekt het – ook voor ons zeer actuele – probleem van de vluchtelingen die zijn stad en streek overspoelen. Hij onderstreept dat ook wij maar gast zijn in ons eigen huis; we zijn hier tijdelijk, zijn onderweg naar onze eeuwige bestemming. Laat onze gastvrijheid in deze huidige tijden overvloedig zijn.

Het bezoek van Jezus aan Martha en Maria. Augustinus gebruikt de tegenstelling tussen de bekommerde, dienstbare Martha en de luisterende Maria die zich enkel op de Heer richt, om ons duidelijk te maken dat beide vormen van gastvrijheid hun waarde hebben. Martha staat voor het huidige leven met zijn zorgen en verantwoordelijkheden, Maria toont ons het leven bij Christus waarop we hopen. Jezus zegt tegen Martha: “Jij bent nog op zee, zij is in de haven”.

Augustinus vergelijkt het onuitputtelijk Goddelijk woord en voedsel, met het licht dat steeds zijn helderheid behoudt.

Het mooie verhaal van de Emmaüsgangers. Ze hadden Jezus verloren, hun hoop verloren, en wandelden als doden. Maar ze geven de vreemdeling onderdak en voedsel, en herkennen Hem als gast. Aan tafel is de plaatst waar u Hem kunt herkennen.

Elia en de weduwe van Sarefat tonen dat de Heer onze gaven steeds aanvult. Hij zal u geven wat u nodig hebt.

Herken God als hij behoeftig is, op straat ligt, kou lijdt, een vreemdeling is.

Al deze woorden van Augustinus maakten in ons leesgroepje enthousiaste gesprekken los; elke deelnemer vertelde ons zijn of haar ervaring met, en visie op gastvrijheid. U openstellen voor de ander is de voorwaarde voor elke vorm van gastvrijheid.

Het was een warme en boeiende avond. Luce

IN JE HART WOONT DE VERTROOSTER

“Zoals altijd werden we met de leesgroep gastvrij en goed voorbereid ontvangen bij de Zwartzusters. Dit keer rond gedachten over dood, verdriet en hoop op (eeuwig) leven. Eerst beluisterden we bij elkaar wat we zouden antwoorden als iemand ons vroeg of overledenen verder leven? Ik denk dat iedereen eigenlijk verwoordde dat ze geloofden in een verder leven voorbij de dood maar ook dat niemand echt kon zeggen hoe hij of zij zich dat voorstelt.

Zo openden we onze geest voor enkele overwegingen van Augustinus. Op een verrassende manier verbindt hij leven, het goede en geloof met elkaar. We hebben niet zozeer uitgediept hoe we dat allemaal moeten begrijpen maar hebben wel vol vertrouwen over sterven en verlies in ons eigen leven met elkaar gedeeld. Ik hoorde veel moed, wijsheid én woorden van hoop bij Augustinus: ‘In je hart woont de goede Trooster, meer troost krijgt u van Hem die uw hart niet verlaat.’”Ingrid D.

Enkele citaten van Augustinus uit de brochure van de Augustijnse beweging die ons ook raakten:

De gelijkenis tussen de liefde en de dood bevat ook een tegenstelling. Want zoals de dood alle kracht bezit ons uit het leven weg te rukken, zo bezit de liefde alle kracht om ons in leven te houden. (Uit enarratio in Psalmum 47,13)

Uw verlangens zijn tegenstrijdig: u wilt wel onderweg zijn maar niet aankomen. (Uit preek over psalm 126,6)

Het gelukkige leven kan alleen maar eeuwig zijn, een leven waar goede dagen zijn, nee, niet veel dagen, maar slechts één dag. We gebruiken dagen omdat wij dat in dit leven zo gewend zijn. Maar die ene dag kent geen morgen en geen avond. Na die dag komt er geen morgen, want er was ook geen gisteren. Die dag, of dagen, en dat leven, het ware leven, ligt voor ons in het verschiet. Dan zullen we voor eeuwig heersen samen met Christus. (Uit een vastenpreek 411)

TUSSEN KRIBBE EN KRUIS

Na het warm welkom van Anne komt de verwachtingsvolle Kerstsfeer ons reeds tegemoet. Geheel toepasselijk. Het gespreksonderwerp – Tussen kribbe en kruis – waarover we ons laten onderwijzen door de Schrift, door Kerkvader Augustinus en door elkaar, sluit aan bij de komende liturgische tijd. Concreet willen we ons buigen over ‘de nederigheid van God’.

Wij, gewone mensen met beide voeten op de grond en behorend tot de rijpere jeugd, vragen ons af: Wat zegt het begrip nederigheid mij? Ken ik nederige mensen en wat zijn hun eigenschappen? Welk(e) aspect/kerstfiguur van/uit de kerstverhalen vertelt mij iets over nederigheid? Ieder deelt hierover vrijmoedig vanuit de eigen ervaringen, gekoppeld aan een welbepaalde leef- en of werksituatie, interesse, achtergrond… De ene vult de andere aan en inspireert verder, waardoor we tot een rijke en veelzijdige invulling van het begrip nederigheid komen. En ja, hoe kan het anders, via de verhalen van en over mensen komen we – bijna als vanzelf – uit op de nederigheid van een ‘God die afdaalt om zijn volk te bevrijden, omdat Hij de ellende van zijn volk heeft gezien en de jammerklachten om zijn onderdrukkers heeft gehoord…’ (Ex. 3, 7-8). Hoe/in Wie kon God – één en al Liefde – méér afdalen dan in Jezus, die onder ons kwam als een kwetsbaar kind en ons zo een Weg ten Leven toonde.

Ons hart is na deze eerste intense gespreksronde voorbereid en klaargestoomd om in de stille ruimte, de stilte te laten spreken, onderbroken door een 3-tal uitgewerkte gedachten van Augustinus (Medicijn van nederigheid, Remedie voor menselijke hoogmoed: Christus’ nederigheid, Klimmen op het kruishout), om vervolgens dit deeltje af te ronden met een gebed.

Als goede Bourgondiërs zijn we toe aan een korte koffie/theepauze met een kleine versnapering! Met opgeladen batterijen buigen we ons over nog 9 andere korte fragmenten (uit preken) van Augustinus met betrekking tot de nederigheid (God is al nederig, Langs de smalle weg en door de smalle poort, Maatstaf van nederigheid, God is nederig! Jij nog trots? Nederige leraar, Beker van nederigheid, Denk eerst aan de fundering, Geloof van een nederige).

Rest ons nog één vraag te beantwoorden:
‘Welk beeld dat Augustinus gebruikt voor de nederigheid, spreekt jou nu het meest aan?’
Er volgt een laatste boeiende gespreksronde!
Na héél veel te hebben gehoord en gelezen kan ik niet nalaten om in deze, mijn favoriete
hymne – die veel vertolkt van wat aan bod kwam – met u te delen:

‘Hij die de gestalte van God had, hield zijn gelijkheid aan God niet vast,
maar deed er afstand van.
Hij nam de gestalte aan van een slaaf en werd gelijk aan een mens.
En als mens verschenen, heeft Hij zich vernederd en werd gehoorzaam tot in de dood – de dood aan het kruis.
Daarom heeft God Hem hoog verheven en Hem de naam geschonken die elke naam te boven gaat,
opdat in de naam van Jezus elke knie zich zal buigen,
in de hemel, op de aarde en onder de aarde, en elke tong zal belijden:
Jezus Christus is de Heer, tot eer van God, de Vader.’ (Fil. 9, 6-11)

Dank aan zuster Christine voor de koffietafel, aan Anne voor de deskundige begeleiding en alle deelnemers voor ieders verrijkende inbreng. We kijken als groep vol verwachting uit naar het programma 2019: ‘Als een arend herleeft mijn jeugd’ – Over jong worden in Christus – het jongste boek van Gabriël Quicke.
Zalig feest van de Menswording! Gezegend 2019!
Ria F.