Gisterenavond kreeg ik een bijzonder berichtje van zr. Christine: de ‘klokke’ was voor mij gekomen. Het bracht me terug naar de tijd waarin we dit nog zo letterlijk zeiden.
Vandaag, na de Paasmis, zag ik in een pop-up winkel klokken in de etalage staan. Het zette mijn gedachten voort over de diepe betekenis van Pasen die in de mis zo voelbaar was.
Pater Carlos verwoordde dat velen de evangelieverhalen omarmen, behalve dat cruciale laatste hoofdstuk – de opstanding. En juist dát is de kern van ons christelijk Pasen! Zonder de ervaring van de eerste getuigen en onze persoonlijke band met de Verrezene, zou ons geloof leeg zijn en ons geen steun bieden in de ups en downs van het leven.
Daarom deze oproep: laat de Paasklokken ook in je hart luiden. Getuig met je leven dat God de mens niet in de dood achterlaat, dat het licht sterker is dan de duisternis, liefde machtiger dan haat. Midden in dit alles blijft er altijd hoop op leven, op eeuwig leven.
Laat de Paasklokken maar klinken, we hebben allemaal die Paasboodschap nodig. En voor wie chocolade-eieren vond: smakelijk!
