Op het Feest van het Heilig Hart,
Een viering van liefde, puur en apart.
Minder bekend dan Valentijn,
Maar het omarmt ons allen, groot en klein.
Het kruis, eens een teken van pijn en lijden,
Is nu een levensboom, vol liefde en verblijden.
Een boom die bloeit, ongeacht het seizoen,
Biedt vruchten van liefde, altijd iets te doen.
Deze liefde, grenzeloos en intens,
Bestond voor ons en blijft altijd immens.
In tijden van vreugde, in tijden van nood,
Is het de liefde die ons biedt haar schoot.
De liefde van de Zoon, onmetelijk en helder,
Weerklinkt in ’t hart van Moeder, steeds sterker.
Een baken van genade, hemels en rein,
Verbindt ons met ’t goddelijke, eeuwige festijn.
Morgen, als we het Heilig Hart van Maria eren,
Laten we onze harten openen, ons tot haar keren.
Onze diepste verlangens, onze hoop en onze smart,
Leggen we neer in de veiligheid van haar hart.
