Ook Griet en Lieselotte die onlangs met succes afstudeerden, wilden iets delen over hun kotervaring.
Twee jaar geleden ben ik naar de Zwartzusters op kot gekomen. Ik vond het een fantastische ervaring om hier op kot te zitten! Ik heb leuke gesprekken gehad, veel vriendschappen gemaakt, af en toe iets gaan drinken, veel samen gegeten maar ook heel wat bijgeleerd.
Ik keek elke maand enorm uit naar de studentenbijeenkomsten, waar we een beetje konden bijpraten met lekker eten maar ook even konden stilstaan bij bepaalde gebeurtenissen in het leven. Bij Anne konden we altijd terecht voor babbels én kreeg ik heel wat hulp bij schoolwerk. Ze heeft mij zeker heel goed geholpen bij mijn studies en stage en ik ben haar hiervoor heel dankbaar! Ook bij Zuster Christine konden we altijd terecht met onze problemen of voor een gesprek.
Ik mis het kotleven enorm maar zeker ook de leuke vriendschappen en vele gesprekken! Xxx Griet D.
Drie jaar geleden kwam ik hier op kot. Ik had toen nog helemaal geen idee van wat er op mij af zou komen. Wat ik wel wist, was dat Zr. Christine en Anne altijd voor mij klaar zouden staan als ik hulp nodig had. Met Anne kon ik wel uren een babbeltje slaan. In het eerste jaar hielp ze mij met studeren. Ik kreeg ook hulp bij verschillende taken. Van Zr. Christine kregen we tijdens de examens altijd een aanmoediging met daarbij een lekker tussendoortje. Ook wanneer ik op stage moest en geen vervoer had of als mijn fietsbanden weer plat stonden, was zr. Christine bereid om taxi te zijn. Maar Anne en Zr. Christine deden nog veel meer dan dat.
In mijn eerste jaar maakte ik al snel kennis met de andere kotgenoten. Ook bij hen kon ik terecht. Ik voelde mij ook al snel op mijn gemak omdat ze mij al direct opnamen in hun groep. Ook de andere jaren was het contact met de kotgenoten goed. Jammer dat corona roet in het eten gooide. De studentenavonden werden uitgesteld en later ook afgelast. Ik ondervond dat deze avonden wel erg goed waren voor het contact met de studenten die je minder goed kende. Zo ontstond er vorige jaar nog de traditie om na de bijeenkomst samen eens eentje te gaan drinken.
Met enkele kotgenoten had ik ook specifieke gewoontes. Met de ene werd er regelmatig een julientje en met de andere loempia’s gegeten. Ik genoot er altijd van om samen toffe dingen te doen.
In die drie jaar die ik hier op kot zat heb ik heel veel geleerd, ik ben ook veel meer gegroeid in wie ik ben en in wie ik wil zijn. Lieselotte M.
