De studentenbijeenkomsten bij de Zwartzusters in Brugge werden in maart 2020 plots afgebroken door de verplichte lockdown. Daarom stelden de studenten het op prijs dat er op het einde van dit schooljaar toch nog een studentenbijeenkomst was. Het thema van de namiddag was: ‘De kracht van verbondenheid’. Ook al waren de contacten gebleven via mail, messenger of telefoon… toch deed het echt deugd om elkaar terug te zien. Zr. Christine had gezorgd voor een hapje en drankje. We vertelden aan elkaar wat onze mooiste en moeilijkste ervaring is geweest in de voorbije lockdownperiode. Velen waardeerden de ervaringen in de eigen bubbel, wandelingen in de natuur, rustig kunnen studeren. Onzekerheid in verband met vervolg studies of stages, mensen die overleden en niet gezamenlijk kunnen rouwen woog zwaar. Het was het leven delen op zijn best. Gelukkig hield het op met regenen en konden we het verdiepingsmoment buiten afsluiten. Een studentengastenboek werd plechtig ingehuldigd.
Sommige studenten schreven speciaal voor de gelegenheid neer wat het op kot zijn bij de Zwartzusters in Brugge voor hen betekende. Hier volgen enkele van hun getuigenissen van Lien, Jana en Debbie:
Wat me zeker bijblijft is het samen aan tafel zijn met zijn allen en de unieke zingevingsmomentjes. Dat allemaal in een warme huiselijke sfeer waarin ik nieuwe mensen heb ontmoet en theekransjes heb gehouden. Het meest wonderbaarlijke van hier op kot zitten is dat je terecht komt in een warme omgeving met lieve mensen waar er ruimte en aandacht wordt geschonken aan gezamelijke groepsmiomenten. Je kan er altijd terecht voor een babbeltje. Lien
Met een bang hartje vertrok ik drie jaar geleden naar Brugge. Ik trok de deur van mijn ouderlijke huis achter me dicht en een nieuwe deur ging open. Letterlijk en figuurlijk. Want ik kwam terecht in een gezellig studentenhuis dat ik vanaf dan mijn tweede thuis zou noemen.
Ik werd zeer warm ontvangen door Zuster Christine, studentencoach Anne en de andere medestudenten. Iedereen staat altijd klaar voor een gezellige babbel, een luisterend oor of een troostende schouder. Toch krijg je ook voldoende ruimte om het studentenleven te ontdekken.
Ondertussen heb ik dat leven volop kunnen ervaren en zeg ik de studentenkamers vaarwel. Wat zal ik het meeste missen? De maandelijkse studentenbijeenkomsten, de gemeenschappelijke keuken waar je altijd iemand kon vinden voor een praatje, de collectieve meelevendheid tijdens de examens… Ik ben iedereen hier ontzettend dankbaar, want zij hebben mij gevormd tot de persoon die ik vandaag ben geworden. Overbodig dus om te zeggen dat ik dit kot dus enkel maar kan aanraden! Jana W.
Op kot gaan is een hele nieuwe ervaring. Je moet zelfstandig kunnen leven. Het heeft mij enorm geholpen met openbloeien. Naast het openbloeien krijg je zelf nog heel veel steun van andere kotgenoten en van de zusters. Bij problemen kan je altijd bij hen terecht. Het is ook een leuke omgeving om te leven. Het ligt in het centrum waardoor alles dichtbij is en je hebt een mooie tuin waar je in de zomer kunt zitten.
In de studio heb je niet veel contact met de andere studenten, het is dan ook leuk dat we maandelijks samen zitten om te eten en verhalen te vertellen over ons leven. Het is zeker een plaats die je achteraf zal missen, want je krijgt echt het gevoel dat je deel bent van de groep en waar ze om je geven.
Debbie G.
